Davutoğlu, ''Kasım ayında seçim varmış gibi çalışacaksınız, çünkü kimse önünü göremiyor. ”

Son olarak geçtiğimiz Nisan ayında İzmit’e ziyarette bulunan Ahmet Davutoğlu, burada esnaf ziyaretleri gerçekleştirmiş, iftarda vatandaşlarla bir araya gelmiş, sonrasında da Kocaelili gençlerle buluşmuştu. Davutoğlu yaklaşık kırk günlük aranın ardından yeniden Kocaeli’ne geldi. Gelecek Partisi liderinin bugünkü durağı ise Çayırova oldu. Şekerpınar’da bulunan Sadıkoğlu Haddecilik fabrikasını ziyaret eden Davutoğlu’nu fabrika sahibi Adil Sadıkoğlu karşıladı. Programda Davutoğlu’na İl Başkanı Serap Çakır ile Kocaeli teşkilatının yanı sıra ilçe başkanları ve genel merkez yöneticileri de eşlik etti. Burada fabrika çalışanlarıyla bir araya gelen Ahmet Davutoğlu, işçilerle bir süre sohbet ettikten sonra fabrika yemekhanesinde öğlen yemeğine katıldı. Yemek sonrası yaptığı konuşmada işçilere seslenen Davutoğlu, siyasi yaşamı boyunca yaptığı ziyaretlerde en çok emekçilerle bir araya gelmenin kendisini heyecanlandırdığını ifade ederek, “Bir ülke ancak ve ancak üretimle kalkınabilir. Ne zaman bir fabrikaya gitsem ya da tarım arazine girsem ‘Burada bir bereket var, bir şey üretiliyor, bir katma değer sağlanıyor’ diye ev sahibine teşekkür ederim. Adil beye, böyle bir tesisi kazandırdığı ve sizlerle bir aile ortamı oluşturduğu için teşekkür ediyorum. Beni bir grup iş adamıyla bir yemekte ağırlamayı düşünebilirdi. Güzel bir faaliyet olurdu ama beni daha çok duygulandıran, mutlu eden emekçilerimizle böyle yüz yüze, göz göze bir araya getirmiş olması. Hepinize ev sahipliğiniz dolayısıyla teşekkür ediyorum” dedi. Davutoğlu, sözlerini şöyle sürdürdü: “Yüreğim yanarak ifade ediyorum. Tarımda da, sanayide de üretimin değeri azaldı. Emeğin değeri her gün yıpranıyor. Bugün sabah bir televizyon programındaydım. Girdiğimde, dolar 16 lira 92 kuruştu. Çıktığımda 17 lira 15 kuruştu. Emekçimiz, işçimiz, işverenimiz, hangi kesim olursa olsun şu anda mutsuz. Bazı dönemler olur ki; işçiler mutsuz, iş veren mutlu veya tersi olabilir. Esas kalkınma iş verenin de mutlu olduğu ve kazandığı, işçilerin de onurla ekmeğini eve getirdiği dönemlerdir. Şimdi herkes mutsuz. Çünkü kimse önünü göremiyor. Bir ülke ancak gerçek üretimle kalkınabilir.”